کاهش بیان ژن Smurf2 Smad ubiquitin regulatory factor 2)) در بیماران مبتلا به RRMS و همراهی با افزایش میزان ناتوانی

چکیده زمینه و هدف: بیماری مالتیپل اسکلروزیس(MS)، یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه عصبی مرکزی می­باشد، که با تخریب غلاف میلین سلول­های عصبی همراه است. یکی از مهم­ترین سیتوکین­هایی که در استعداد و یا تعدیل بیماری MS نقش دارد، فاکتور تغییر دهنده­ی رشد بتا(TGF-B) می­باشد. ژن smurf2 نقش مهمی‌در تعیین صلاحیت سلول در پاسخ به مسیر سیگنالینگ TGF-β دارد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مشخص شدن نقش ژن smurf2 در این مسیر سیگنالینگ و همراهی آن با فاکتورهای بالینی در بیماران MS می‌باشد.   روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی، 50 نمونه MS و 50 نمونه کنترل سالم بود. در ابتدا 2 سی‌سی خون محیطی از تمام بیماران مورد مطالعه گرفته شد. پس از استخراج RNA تام و سنتز DNA مکمل(cDNA) ، بیان نسبی ژن با استفاده از روش کمی‌Real Time PCR به دست آمد. داده­های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.   یافته­ها: مطالعه حاضر نشان می­دهد که میزان میانگین بیان نسبی ژن Smurf2 در نمونه­های بیمار نسبت به نمونه­های سالم با کاهش بیان همراه بوده است(03/0=p). هم‌چنین این کاهش بیان در حالت ناتوانی(EDSS) شدید به صورت معنی‌داری مشاهده شد، به صورتی که با افزایش ناتوانی در بیماران مبتلا به MS میزان بیان ژن Smurf2 کاهش یافته است (009/0=p).   نتیجه‌گیری: با توجه به این­ که smurf2 یک پروتئین درگیر در مسیر سیگنالینگ TGF-B می­باشد، در اینجا ممکن است کاهش بیان smurf2  بر روی این مسیر به گونه‌ای باشد که با تأثیر بر لیگاند اصلی آغازگر مسیر، سبب ایجاد ناهنجاری در سلول شود و در نهایت ممکن است بر تمایز نورونی تأثیر گذارد.   بیان ژن